-
1 temperatura
fwysoka (niska, podwyższona) temperatura — hohe (niedrige, erhöhte) Temperatur
-
2 ciepło
ciepło [ʨ̑ɛpwɔ]I. nt1) t. fiz Wärme f1) ( wysoka temperatura) warm[tutaj] jest \ciepło es ist warm [hier]komuś jest [za] \ciepło jdm ist es [zu] warmubierać się \ciepło sich +akk warm anziehen2) ( serdecznie)3) \ciepło, \ciepło ( blisko) warm, warm -
3 wysoki
\wysoki stan wody Hochwasser nt\wysoki człowiek großer Mensch mbuty na \wysokich obcasach hochhackige Schuhe mPl2) ( mający pewną wysokość)\wysoki na 5 metrów Meter hoch [ lub groß]Wysoki Sądzie! Hohes Gericht!5) [pisarz] \wysokiego lotu [Schriftsteller] mit hohem Anspruch
См. также в других словарях:
temperatura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. temperaturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wielkość fizyczna określająca stopień ogrzania ciała, powietrza, wody, substancji itp., mierzona w stopniach różnych skali za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
temperatura — ż IV, CMs. temperaturaurze; lm D. temperaturaur 1. «odczytywana na skali termometru wielkość fizyczna określająca stopień ogrzania ciała» Normalna, podwyższona, obniżona, wysoka, niska temperatura. Temperatura stała. Średnia temperatura miesiąca … Słownik języka polskiego
wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy … Słownik języka polskiego
gorączka — ż III, CMs. gorączkaczce; zwykle blm 1. «temperatura ciała podwyższona ponad stan normalny, występująca w wielu chorobach» Wysoka, silna gorączka. Mieć, mierzyć gorączkę. Dostać gorączki. Bredzić, majaczyć w gorączce. Gorączka spada, rośnie. ∆… … Słownik języka polskiego
afrykański — afrykańskiscy przym. od Afryka Języki afrykańskie. ∆ bot. Lilia afrykańska → agapant ◊ przestarz. Upał, skwar afrykański, afrykańska temperatura «wielki skwar, bardzo wysoka temperatura» … Słownik języka polskiego
denaturacja — ż I, DCMs. denaturacjacji, blm chem. «zmienianie lub pozbawianie właściwości przyrodzonych produktu lub związku chemicznego przez dodawanie substancji nie dającej się łatwo oddzielić lub przez działanie czynnikami fizycznymi (np. ciśnieniem,… … Słownik języka polskiego
asfaltyt — m IV, D. u, Ms. asfaltytycie, blm geol. «odmiana asfaltu naturalnego, twarda, czarna skała osadowa o muszlowym przełomie i nieznacznej ilości domieszek, odznaczająca się wysoką temperaturą topliwości; służy do wyrobu farb i lakierów bitumicznych» … Słownik języka polskiego
duży — duzi, większy 1. «wielki, znaczny pod względem rozmiarów, kształtu, ilości, siły» Duży dom, las, ogród, majątek. Duży kawał czegoś. Duże koszty produkcji. Duży nakład, procent, wybór. ∆ Duża czarna «duża filiżanka czarnej kawy, duża porcja kawy»… … Słownik języka polskiego
ekran — m IV, D. u, Ms. ekrannie; lm M. y 1. «płaszczyzna, na którą rzutuje się obrazy świetlne» Ekran kinowy. Ekran panoramiczny. Ekran projekcyjny. ◊ Film wszedł na ekrany «film jest wyświetlany w kinach» przen. «film, kino» Gwiazdy ekranu. 2.… … Słownik języka polskiego
hipertermia — ż I, DCMs. hipertermiamii, blm med. wet. «nadmiernie wysoka temperatura, powstała wskutek nadmiaru ciepła doprowadzanego z zewnątrz bądź nadmiaru ciepła wytworzonego w organizmie pracą jego mięśni w warunkach niemożności oddania ciepła otoczeniu; … Słownik języka polskiego
opilczy — ∆ med. Obłęd opilczy «ostry stan chorobowy wywołany długotrwałym nadużywaniem napojów alkoholowych, objawiający się wysoką temperaturą ciała, bredzeniem i halucynacjami; biała gorączka» … Słownik języka polskiego